In het oude China trokken kunstenaars, filosofen en geleerden zich op gevorderde leeftijd terug in de natuur, om de Tao te overpeinzen. Vaak hielden ze kraanvogels als huisdier. Men geloofde dat de kraanvogel – ook al was hij gedomesticeerd – een integraal onderdeel bleef van de natuur, en als zodanig kon optreden als middelaar tussen natuur en mens. Terwijl hij dan zijn kraanvogel op zijn langzame, stille wandeling door de tuin vergezelde, verkreeg de filosoof of geleerde toegang tot het ritme, het mysterie en de flow van de heilige, stille Tao.
Ik woon gelukkig in Apeldoorn, en hier hebben we ruimschoots natuur om ons heen. Al is er natuurlijk ook veel stadslawaai en vervuiling. Het oneindige dreunen van ons verkeer is overal aanwezig. Onze natuur is weliswaar allemaal een beetje aangelegd en gecultiveerd, maar toch. En ik heb een hond. Geen kraanvogel. Mijn hond doorbreekt de stille stroom van de Tao, rennend door het water, vechtend met onmogelijke stokken en alle honden uitdagend met een blaf. Toch heeft elke wandeling effect op mijn geest. De buitenlucht geeft haar energie. Naar haar kijken haalt me weg van allerlei hersenspinsels en gedachten, brengt me terug in het moment. Het stadse lawaai vervaagt en ik hoor de vogels.
We leven in een wereld die ons afscheidt van de natuurlijke stroom der dingen. We zijn onze verbinding met de natuur kwijt. Onze dierenvriendjes bieden ons de simpelste en meest directe vorm van herverbinding aan. Zoals de Chinese geleerde met zijn kraanvogel laat ik me door mijn hond leiden naar een meer natuurlijke, open staat van zijn. En ik krijg als kado de intrede in de Tao van de wereld.
Wandelen, met óf zonder hond, is de meest basale, organische manier om je training naar buiten te verleggen. En om een wandeling meditatief te maken, zijn slechts twee dingen nodig: discipline en onthechting. Met andere woorden: hou je aandacht bij je hond, of je omgeving, of je voetstappen, of je ademhaling. Dat vergt discipline. En bied weerstand aan de dingen die je aandacht afleiden. Kort gezegd: zet je telefoon uit, luister niet naar muziek, en accepteer dat je gedachten hebt, maar geniet van de stiltes tussen die gedachten.